Hz. Peygamber’e (S.a.v) Ittiba Etmek, Uymak Allah’ın Emridir…
***
Ittiba, sözlükte bir şeye tabi olmak, uymak, ardından, izinden yürümek, bir şeye meyletmek ve taklit etmek anlamlarına gelir.[1]
Allah Teala aşağıdaki ayet-i kerimede Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimize ittiba etmemizi emretmektedir:
“De ki; ey insanlar! Ben sizin hepinize Allah’ın gönderdiği resulüyüm. O Allah ki, göklerin ve yerin bütün mülkü O’nundur. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Öldüren de, dirilten de O’dur. Bundan dolayı gelin, Allah’a ve resulüne iman edin. Allah’a ve Allah’ın bütün kelâmlarına iman etmiş bulunan o ümmî peygambere (Nebi), evet ona uyun (vettebiûhu) ki, hidayete erebilesiniz.”[2]
Allah Teala bu ayette 3 şey emretmektedir:
1 – Allah’a iman
2 – Peygamberine (Resul) iman
3 – Peygamberine (Nebi) ittiba
Dikkat edilirse yukarıdaki ayet-i kerimede Kur’an’a veya Allah’a ittiba değil, Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimize ittiba edin, uyun buyuruluyor. Dolayısıyla Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizin sünnetine uyan; Allah Teala’nın emir ve yasaklarına da uymuş olur.
Bu husus aşağıdaki ayette açıkça ifade edilmektedir:
“De ki, siz gerçekten Allah’ı seviyorsanız bana uyun (fettebiû-ittiba) ki, Allah da sizi sevsin ve suçlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok esirgeyici ve bağışlayıcıdır.”[3]
Bu ayette emredilen ittiba, itaat etmekten daha öte bir bağlanış ve örnek alma tutumunu ifade etmektedir. Allah’ın (c.c), kullarını sevmesini, onların Hz. Peygamber’i (a.s) örnek alıp, ona tabi olmalarına bağlaması, Allah Resûlünün söz ve davranışlarının keyfi olmadığını, dolayısıyla aynı kaynaktan beslenen Hz. Peygamber’in (a.s) sünnetinin Kur’an ile bütünlük arz ettiğini göstermektedir.[4]
Şu ayet-i kerimede ise Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimize uyanlar methedilmektedir:
“Ey Peygamber! (Nebi) Sana Allah yetişir, sana uyan (menittebeake) müminlerle beraber.”[5]
Son olarak Hz. Isa aleyhisselam’a iman eden havarilerin Kur’an’da geçen duasına yer verelim:
“Ey Rabbimiz, senin indirdiğine iman ettik, o peygambere de uyduk (vetteba’nâr resûle). Artık bizi şahidlerle beraber yaz”[6]
**********
KAYNAKLAR:
[1] Ismail Karagöz, Kur’an’da Dört Kavram, cild 2 (Ibadet, Itaat, Icabet, Ittiba), Kar Yayınları, Ankara 2005, sayfa 157.
[2] 7-A’raf Suresi 158.
[3] 3-Al-i Imran Suresi 31.
[4] Mehmet Bağçivan, Kur’an Sünnet Bütünlüğünün Şer’i Delilleri, Yalova Üniversitesi Islami Ilimler Fakültesi Dergisi, cild 1, sayı 1, Temmuz 2015, sayfa 134.
[5] 8-Enfal Suresi 64.
[6] 3-Al-i Imran Suresi 53.
**********
Kadir Çandarlıoğlu
.
Belgelerle Gerçek Tarih 